မိုးလင္းျပီ ..
မ်က္ေစ့ေတြကုိ ဖြင့္ ..
အလင္းေတြကို ခံယူလို႕ ..
တေန႕တာကို အစျပဳဖို႕ ျပင္ဆင္ ..
ေရစည္ထဲ ေရလက္က်န္ေလး
တယုတယ ခပ္ဖြဖြ ခပ္ယူသံုး ..
ေပါက္ကြဲသံတခ်က္ ..
ငါ့ရင္ထဲ ပဲ့တင္ထပ္သြားတယ္ ..
ဆန္အိုးထဲ ..
လက္က်န္ ဆန္ လက္တဆုပ္စာ ..
ငါ့အတြက္ .. ထမင္း မျဖစ္ႏုိင္ေတာ့ဘူး ..
ကဲ .. သတၱ၀ါေတြအတြက္ အာဟာရျဖစ္ေစကြာ ..
အိမ္ေရွ႕ ေျမကြက္လပ္ေလး ..
ငွက္ေက်း က်ီက်ီၾကာၾကာ ျမည္အာသံေတြ ဖံုးလႊမ္းသြားတယ္ ..
ဖရုိဖရဲ အျပံဳးတခု ခုန္ဆင္းသြားခဲ့ေပ့ါ ..
အက်ီ ၤအိပ္ကပ္ထဲ ..
ႏြမ္းဖတ္ဖတ္နဲ႕ ပိုက္ဆံႏွစ္ရြက္ ..
ပ်င္းရိပ်င္းတဲြနဲ႕ ပုန္းေအာင္းေနခဲ့ ..
သူတို႕ တန္ဖိုးက ..
အေသးတကာ့ အေသးဆံုးဆုိေတာ့ ..
ငါ့ခရီးေတြကို ဘယ္ပံုဘယ္နည္းနဲ႕ဆက္ရပါ့ ..
ဦးစားေပး စနစ္နဲ႕ သြားလိုရာေတြ ေတြးျပန္ေတာ့လည္း ..
ေနရာတိုင္းက ငါ့အတြက္ မျဖစ္မေန အေရးၾကီးေနခဲ့ ..
ငါကသာ ေနရာတိုင္းအတြက္ အေရးၾကီးမေနခဲ့တာ ..
သက္ျပင္းတခ်က္ မႈတ္ထုတ္ ..
အထူးအဆန္း မဟုတ္တာ ၾကာခဲ့ပါျပီ ..
လမ္းရိုးအတိုင္း ကုန္းေၾကာင္းေပါ့ ..
ေၾသာ္ .. ဘ၀ ..
အစကတည္းက မွားေနခဲ့ ..
ဒါကုိ ငါက ၾကံ႕ၾကံ႕ခံတိုက္ ..
အမွန္ျဖစ္ဖို႕ ၾကိဳးစားေတာ့ ..
ငါ .. လူမိုက္ေပါ့ ..
ကဲ .. ေမြးကတည္းက ရလာတဲ့ အမွားေတြ ..
ငါ .. ဆက္သိမ္းမထားေတာ့ဘူး ..
လာရာလမ္းအတိုင္း ျပန္သြားေပေတာ့ ..
ဒီတခါေတာ့ .. ငါ့တဘ၀လံုးစာအတြက္ ..
အမွားၾကီးၾကီး ေရးခ်လိုက္မယ္ ..
အမွားကို အမွားနဲ႕ ျပန္တုိက္လိုက္ျပီ ..
လာေလေရာ့ ...
...
..
.
မ်က္ေစ့ေတြကုိ ဖြင့္ ..
အလင္းေတြကို ခံယူလို႕ ..
တေန႕တာကို အစျပဳဖို႕ ျပင္ဆင္ ..
ေရစည္ထဲ ေရလက္က်န္ေလး
တယုတယ ခပ္ဖြဖြ ခပ္ယူသံုး ..
ေပါက္ကြဲသံတခ်က္ ..
ငါ့ရင္ထဲ ပဲ့တင္ထပ္သြားတယ္ ..
ဆန္အိုးထဲ ..
လက္က်န္ ဆန္ လက္တဆုပ္စာ ..
ငါ့အတြက္ .. ထမင္း မျဖစ္ႏုိင္ေတာ့ဘူး ..
ကဲ .. သတၱ၀ါေတြအတြက္ အာဟာရျဖစ္ေစကြာ ..
အိမ္ေရွ႕ ေျမကြက္လပ္ေလး ..
ငွက္ေက်း က်ီက်ီၾကာၾကာ ျမည္အာသံေတြ ဖံုးလႊမ္းသြားတယ္ ..
ဖရုိဖရဲ အျပံဳးတခု ခုန္ဆင္းသြားခဲ့ေပ့ါ ..
အက်ီ ၤအိပ္ကပ္ထဲ ..
ႏြမ္းဖတ္ဖတ္နဲ႕ ပိုက္ဆံႏွစ္ရြက္ ..
ပ်င္းရိပ်င္းတဲြနဲ႕ ပုန္းေအာင္းေနခဲ့ ..
သူတို႕ တန္ဖိုးက ..
အေသးတကာ့ အေသးဆံုးဆုိေတာ့ ..
ငါ့ခရီးေတြကို ဘယ္ပံုဘယ္နည္းနဲ႕ဆက္ရပါ့ ..
ဦးစားေပး စနစ္နဲ႕ သြားလိုရာေတြ ေတြးျပန္ေတာ့လည္း ..
ေနရာတိုင္းက ငါ့အတြက္ မျဖစ္မေန အေရးၾကီးေနခဲ့ ..
ငါကသာ ေနရာတိုင္းအတြက္ အေရးၾကီးမေနခဲ့တာ ..
သက္ျပင္းတခ်က္ မႈတ္ထုတ္ ..
အထူးအဆန္း မဟုတ္တာ ၾကာခဲ့ပါျပီ ..
လမ္းရိုးအတိုင္း ကုန္းေၾကာင္းေပါ့ ..
ေၾသာ္ .. ဘ၀ ..
အစကတည္းက မွားေနခဲ့ ..
ဒါကုိ ငါက ၾကံ႕ၾကံ႕ခံတိုက္ ..
အမွန္ျဖစ္ဖို႕ ၾကိဳးစားေတာ့ ..
ငါ .. လူမိုက္ေပါ့ ..
ကဲ .. ေမြးကတည္းက ရလာတဲ့ အမွားေတြ ..
ငါ .. ဆက္သိမ္းမထားေတာ့ဘူး ..
လာရာလမ္းအတိုင္း ျပန္သြားေပေတာ့ ..
ဒီတခါေတာ့ .. ငါ့တဘ၀လံုးစာအတြက္ ..
အမွားၾကီးၾကီး ေရးခ်လိုက္မယ္ ..
အမွားကို အမွားနဲ႕ ျပန္တုိက္လိုက္ျပီ ..
လာေလေရာ့ ...
...
..
.
... 99 ...၂ ေမ ၂၀၀၈။
No comments:
Post a Comment
အေတြးအျမင္ေလးေတြ ေ၀မွ်သြားႏုိင္ပါတယ္...