မ်က္၀ါးထင္ထင္
ကုိယ့္အသက္ကို ကုိယ္ေမြးႏုိင္မွ ..။
ဒီေတာင္တက္ျပီးရင္ ဟုိျမစ္ကုိ ကူးရဦးမယ္ ..
တေကာင္လာလည္း အုိဗာစေတး (over stay) ဆုိတာခ်ညး္ပဲ ..။
ရြာက ႏြားတရွဥ္းနဲ႕ လယ္ကြက္ဖိုးေလး မရေသးဘူးဆုိလား ..
အိမ္ကို လြမ္းတယ္ဆိုလား ..
ေမာင္ၾကီး မျပန္ႏုိင္ဆိုလား ..
အဲ့ဒီေကာင္ .. အျမဲတမ္း တငူတငုိင္ငုိင္ ..
မီးေတြလင္းေနတဲ့ .. ဟုိဘက္ကမ္းမွာ ..
ေမွာင္ေနတဲ့ ဘ၀ေတြရွိသလုိ ..
ေမွာင္ေနတဲ့ မင္းအိပ္မက္မွာ ..
“တေန႕ေန႕ေတာ့” ဆုိတဲ့ .. အလင္းလည္း ရွိရမွာေပါ့ ..။
“ျပည့္စံုခ်ိန္ ျပန္ခဲ့မယ္တဲ့ ..
ငယ္ရြယ္စဥ္ ရွာေဖြစြန္႕ခဲ့ျပီ ..”
မ်က္ရည္စုိ႕ေနတဲ့ .. အဲ့ဒီ သီခ်င္းကုိ .. ပိတ္လိုက္ပါေတာ့ကြာ ..။
သူေဌးဆုိတဲ့ အသား၀ါေကာင္ေတြက ..
ေျခေထာက္နဲ႕တုိ႕ျပီး ခိုင္းတာကို .. ခံေနရတဲ့အခ်ိန္ ..
သားေလးက ႏုိင္ငံျခားမွာဆိုျပီး ..
ဂုဏ္မယူလိုက္ပါနဲ႕ ..
မစားရက္ .. မေသာက္ရက္ ..
ခ်စ္ျခဳပ္စုထားတဲ့ .. က်ေနာ့္ အသက္ကေလး ..
အေမ့ထံ လိုက္ပါတယ္ .. .. .. ။
ေခ်ာဘသစ္
ပိေတာက္ပြင့္သစ္
အမွတ္ (၂၄)၊ ေမလ၊ ၂၀၀၉။
No comments:
Post a Comment
အေတြးအျမင္ေလးေတြ ေ၀မွ်သြားႏုိင္ပါတယ္...