“လူသားဂုဏ္သိကၡာႏွင့္ တရားဥပေဒ“ ...။

ဒီေန႕ လူ႕အခြင့္အေရးေန႕။
ထုိင္းႏုိင္ငံ ဘန္ေကာက္ျမိဳ႕က ေဒသဆိုင္ရာ ကုလသမဂၢရံုးၾကီးမွာေတာ့ လူေတြ ၀င္လိုက္ထြက္လိုက္ ..
စစ္လုိက္ေဆးလိုက္နဲ႕ .. အလုပ္ေတြရႈပ္ေနၾကတယ္။
ကုလသမဂၢအတြင္းေရးမႈး မစၥတာဘန္ကီမြန္းကိုယ္တုိင္ လူ႕အခြင့္အေရးေန႕ အခမ္းအနားကို ဖြင့္လွစ္ေပးမွာမုိ႕လုိ႕တဲ့။
ဒီဇင္ဘာ ၉ ရက္ေန႕ကတည္းက မစၥတာဘန္ကီမြန္း ဘန္ေကာက္ျမိဳ႕မွာ ေရာက္ေနခဲ့ပါတယ္။
ေန႕လည္တနာရီေလာက္ကစျပီး ရံုးၾကီးအေရွ႕ဘက္နားမွာရွိတဲ့ ျမက္ခင္းျပင္ေသးေသးေလးေပၚမွာ ျမန္မာအေရးလႈပ္ရွားသူေတြက မစၥတာဘန္ကီမြန္းကုိ ေႂကြးေၾကာ္သံေတြနဲ႕ ႏႈတ္ဆက္လုိက္ၾကပါတယ္။
ပူျပင္းေလာင္ျမိဳက္ေနတဲ့ ေဆာင္းဥတုေနမင္းနဲ႕ အန္တုေအာ္ဟစ္ေနသူေတြကုိ ၾကည့္ျပီး ...
၀င္ရုိးစြန္းလုိေအးစက္ေနေအာင္ ေလေအးေပးစက္ေတြ ဖြင့္ထားတဲ့ ကုလသမဂၢရံုးၾကီးေပၚကလူေတြက ..
အမိ်ဳးမိ်ဳးေသာ ထင္ျမင္ခ်က္ေတြေပး ... တြတ္ထိုး ေျပာဆိုေနၾကေလရဲ႕ ..။
.... .... ....
လူ႕အခြင့္အေရးလႈပ္ရွားသူ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ အကူအညီနဲ႕ ..
ဒီေန႕အခမ္းအနားကို က်ေနာ္လည္း လုိက္ပါခြင့္ရခဲ့တယ္ ..။
ဆႏၵျပသူေတြနဲ႕ ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ .. လံုျခံဳေရးရဲေတြ ထူထူထပ္ထပ္ ေစာင့္ေနတဲ့ ၀င္ေပါက္တခု ရွိပါတယ္။
အဲဒီမွာ မ်က္ႏွာခပ္ထန္ထန္နဲ႕ စမတ္က်က်၀တ္ထားတဲ့ လံုျခံဳေရးေတြကို က်ေနာ္တို႕မွာ ပါသမွ် အမိ်ဳးမိ်ဳးေသာ ကဒ္ျပားေတြကုိ ထုတ္ျပျပီးမွ .. ပထမ အဆင့္အေနနဲ႕ ဂိတ္တံခါးကို ေအာင္ျမင္စြာ ျဖတ္ေက်ာ္ခြင့္ ရခဲ့ပါတယ္။
ဂိတ္တံခါးကေန အထဲကုိ ေရာက္ေရာက္ခ်င္း .. ပါလာတဲ့ အိပ္ေတြ၊ စာအုပ္ေတြ၊ ဖုန္းေတြ အကုန္လံုးကို ပစၥည္းစစ္ေဆးတဲ့ scanner စက္ထဲကို ထည့္ရပါတယ္ ..။
လူကိုလည္း စစ္ေဆးလုိက္ပါေသးတယ္။
ဒီစစ္ေဆးတဲ့သူေတြက ၀င္လာသမွ်လူေတြကို အၾကမ္းဖက္ ေဖာက္ခြဲေရးသမားေတြမ်ားလားဆိုတဲ့ မသကၤာသလုိ အၾကည့္မိ်ဳးနဲ႕..။
ခဏေနေတာ့ .. လူလည္း စစ္ေဆးခံျပီးျပီ ..
စက္ထဲက ပစၥည္းေတြလည္း ျပန္ယူျပီးျပီ ဆိုေတာ့မွ က်ေနာ္တို႕ကို ညာဘက္မွာရွိတဲ့ တံခါးေပါက္ထဲကို ၀င္သြားဖို႕ ေျပာပါတယ္။ ေျပာတဲ့အတိုင္း ၀င္လုိက္ေတာ့ .. စားပဲြတခုနဲ႕ နာမည္ေတြ စစ္ေနတဲ့ အမိ်ဳးသမီးေနာက္တေယာက္ကို ေတြ႕ရျပန္ပါတယ္။
ၾကိဳတင္ေပးထားတဲ့ လူစာရင္းေတြထဲမွာ က်ေနာ္တို႕နာမည္ေတြပါ မပါ ထပ္ျပီးတိုက္စစ္ပါတယ္ ..။ နာမည္ေပါင္းမ်ားစြာ .. အဖဲြ႕အစည္းေပါင္းမ်ားစြာထဲက ရွာရတာဆိုေတာ့ ..
က်ေနာ္တုိ႕မွာ .. ပစၥည္းေတြ တေပြ႕တပိုက္နဲ႕ အၾကာၾကီးေစာင့္ရျပန္ပါေရာ ..။
ခဏေနတဲ့အထိ က်ေနာ္တို႕နာမည္ေတြ ရွာမေတြ႕ေတာ့ .. သူက က်ေနာ္တို႕ ဘာလာလုပ္တာလဲလုိ႕ ေမးတယ္။ ရွာမေတြ႕တာက သူ႕ျပႆနာ ..
ဒါကိုပဲ က်ေနာ္တို႕ကို မယံုသလုိလုိလုပ္ျပီး .. မေက်မလည္ ေလသံနဲ႕ ေလွ်ာက္ေမးေနတယ္။
ေတာ္ပါေသးရဲ႕ .. ေရေရလည္လည္ ျပန္ေျပာႏုိင္တဲ့ ထုိင္းသူငယ္ခ်င္းပါေပလုိ႕ ..။
ေနာက္ဆံုးေတာ့ ...နာမည္ေတြ ရွာေတြ႕သြားျပီး က်ေနာ္တို႕ကို ပင္မအေဆာက္အအံုၾကီးထဲ ၀င္ခြင့္ျပဳလိုက္ပါတယ္ ..။
ပင္မအေဆာက္အအံုၾကီးထဲဆိုတာ .. အေဆာက္အအံုထဲမဟုတ္ေသးဘူး ..လူသြားလမ္းေလးေပၚပဲ ရွိေသးတယ္။
အဲဒီကေန နဲနဲေလး လမ္းေလွ်ာက္လိုက္ေတာ့မွ .. ပင္မအေဆာင္ၾကီးရဲ႕ အလုိေလ်ာက္ပြင့္တဲ့ မွန္တံခါးေတြက က်ေနာ္တုိ႕ကို ေစာင့္ၾကိဳေနတာ ေတြ႕ရေတာ့တယ္။
မွန္တံခါးၾကီးပြင့္သြားပါျပီ ... အထဲမွာ အသင့္ေစာင့္ေနတာက ..
လံုျခံဳေရးအတြက္ .. ေနာက္ဆံုးဘိတ္ စစ္ေဆးေရးဌာန ..။
အဲဒီမွာ တခါ လူေတြေရာ .. ပစၥည္းေတြေရာ အစကေန ျပန္အစစ္ေဆးခံၾက ..။
ဟူးးးးးးးးးးး ....... ေမာပါ့ဗ်ာ ..။
၀တ္စံုျပည့္ ၀တ္လာရမယ္ဆိုလို႕ .. နက္ခ္တုိင္နဲ႕ ကုတ္အကီ် ၤ၀တ္လာသူေတြချမာ ..
ေခြ်းေပါက္ေပါက္က်ေနပါေရာလား ..။
ေနာက္ဆံုးအဆင့္ကို ျဖတ္ျပီးမွပဲ .. ျပီးျပီလား ေအာက္ေမ့တယ္ .. မျပီးေသးဘူး ဆရာ ..။
အထဲမွာ သြားလာ လႈပ္ရွားႏုိင္ဖို႕ .. နာမည္သြင္း စာရင္းေပးျပီး .. ရင္ဘတ္ခ်ိတ္တဲ့ကဒ္ျပား သြားလုပ္ရတယ္။
လူေတြမ်ားေတာ့ ေစာင့္ရျပန္ပါေရာ .. ျပဳန္းတီးလုိ္က္တဲ့ အခ်ိန္ေတြေလ..။
က်ေနာ့္ သူငယ္ခ်င္းကေတာ့ ေဒါသေတြထြက္ေနလုိ႕ မ်က္ႏွာၾကီးေတာင္ အနီေရာင္ေျပာင္းေနရွာျပီ..။
က်ေနာ္တို႕ထက္ ပုိဒုကၡေရာက္တာက ... တီဗီြရုိက္ဖုိ႕လာရတဲ့ သတင္းသမားေတြ ..။
သူတုိ႕ချမာ ကင္မရာ အၾကီးၾကီးေတြ .. သံုးေခ်ာင္းေထာက္တုတ္တိုင္ေတြ .. မီးလံုးေတြနဲ႕ တျခား ပစၥည္းပစၥယေတြကို ထမ္းပိုးေျပးလႊား ...
ဟုိနား တခါ ျပန္ခ် .. တခုခ်င္း ျဖဳတ္ျပ .. ထုတ္ျပ ..
ဒီနား တခါ ျပန္ျပ .. ျပန္သိမ္းနဲ႕ .. မလြယ္တဲ့အျဖစ္ပဲ ..။
၅ မိနစ္ေလာက္ပဲ ေပၚလာမယ့္ .. မစၥတာဘန္ကီမြန္းရဲ႕ သတင္းကို ရိုက္ခြင့္ရဖုိ႕ .. လူေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာေတာ့ နာရီေပါင္းမ်ားစြာ အခ်ိန္ေတြျပဳန္းခံေနရပါလား ..။
ေအာ္ .. လူ႕အခြင့္အေရးေလးစားလိုက္နာဖို႕ နည္းေပးလမ္းျပေနတ့ဲ ပင္မဌာနၾကီးရဲ႕ အ၀င္၀ကေနစျပီး ..
အေျခခံလူ႕အခြင့္အေရးေတြကို ခ်ိဳးေဖာက္ခံေနၾကရတာေလ ..။
“ကြာ .. မဟုတ္တာေတြ မေတြးနဲ႕ ..
ဒါ .. လိုအပ္လို႕ .. လံုျခံဳေရးအတြက္ .. ပဲြတက္လာသူေတြ အားလံုးအတြက္ ...
ေကာင္းတဲ့ေစတနာနဲ႕ လုပ္တာ ..
နားလည္စမ္းဘာ ...”
ကုိယ့္ကိုကုိယ္ ျပန္ေျဖာင့္ျဖ .. ေန႕လည္စာကို ၁၀ မိနစ္နဲ႕ အေျပးအလႊားစား ..
အဲဒီေနာက္ .. သြားရမယ့္ ရံုးခန္းကို က်ေနာ္တို႕ တခ်ိဳးတည္း ေျပးရပါေတာ့တယ္ ..။
ဆရာေတြက အခ်ိန္ေလးစားတိက်တယ္လုိ႕လည္း .. နာမည္ၾကီးတယ္ မဟုတ္လား။
... ... ...
က်ေနာ္က ဘန္ေကာက္ ကုလသမဂၢရံုးမွာ ျပဳလုပ္တဲ့ ဒီလူ႕အခြင့္အေရးေန႕ အထိမ္းအမွတ္ပဲြမွာ ...
မိမိထင္ျမင္ခ်က္ကို ေဖာ္ျပမယ့္ ေက်ာင္းသားတေယာက္အေနနဲ႕ လာခြင့္ရခဲ့တာပါ။
က်ေနာ့္လုိပဲ ကုိယ္ပုိင္ ထင္ျမင္ ယူဆခ်က္ေတြကို ပါ၀င္ေဆြးေႏြးၾကမယ့္ သူေတြကေတာ့ ထိုင္းႏုိင္ငံမွာရွိတဲ့ တျခားတကၠသုိလ္ေတြက ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသား ၅ ေယာက္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
အစီအစဥ္က “လူငယ္ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ စကားသံ” ..။
က်ေနာ္တို႕ ေျပာဆိုေဆြးေႏြးရမယ့္ ေခါင္းစဥ္က ...
“လူသားဂုဏ္သိကၡာႏွင့္ တရားဥပေဒ” ..။
... ... ...
အခမ္းအနားမတိုင္ခင္ က်ေနာ္တို႕အားလံုး ကုလသမဂၢေကာ္မရွင္ရံုးခန္းတခုထဲမွာ အဲဒီက အစီအစဥ္ျပဳလုပ္သူေတြနဲ႕ တုိင္ပင္ၾကရပါတယ္ ..။
က်ေနာ္တုိ႕ ေရးထားတဲ့ ေျပာဆို ေဆြးေႏြးခ်က္ေတြကို သူတုိ႕က ျပန္ဖတ္ျပီး .. ျပဳျပင္သင့္တာေတြ ျပဳျပင္ေပးပါတယ္။
ျပႆနာက အဲဒီမွာ စပါတယ္ ..။
... ... ...
က်ေနာ္ ေရးထားတာေတြထဲမွာ ...
ျမန္မာႏုိင္ငံမွာရဲ႕ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ အျမစ္တြယ္လာခဲ့တဲ့ ေယဘူယ် ေနာက္ခံသမိုင္း ..
ဒီစစ္အာဏာရွင္ေတြေၾကာင့္ ေသေၾကပ်က္စီးခဲ့ရတဲ့ ရဟန္းရွင္လူ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြအတြက္
ဒီကေန႕အထိ “လူသားဂုဏ္သိကၡာနဲ႕ တရားဥပေဒ” ဆိုတာကို ျပန္လည္ရယူ မေပးႏုိင္ေသးတဲ့အေၾကာင္း ..
ျပီးတဲ့ခဲ့စက္တင္ဘာမွာ မိမိတုိ႕ သေဘာထားဆႏၵကို ျငိမ္းခ်မ္းစြာေဖာ္ထုတ္ခဲ့တဲ့အတြက္ ..
ေသြးလႊမ္းခဲ့တဲ့အေၾကာင္း ..
ဘုန္းေတာ္ၾကီးေတြကိုယ္တိုင္ ဒီဆႏၵေဖာ္ထုတ္မႈမွာ ပါ၀င္လာရတာဟာ .. စစ္အစုိးရကာလရွည္ၾကာစြာ မ်က္ကြယ္ျပဳထားတဲ့ ..
အေျခခံ လူသားအခြင့္အေရး ..
လူသားဂုဏ္သိကၡာကို ေလးစားလိုက္နာေရး ..
တရားမွ်တမႈ ျပန္လည္ေဖာ္ေဆာင္ေပးေရး .. ဆုိတာေတြကို ေတာင္းဆိုဖို႕ျဖစ္ေၾကာင္း ..
ဒါေပမယ့္ .. ဘုန္းၾကီးေတြအပါအ၀င္ .. လူ႕အခြင့္အေရး ေတာင္းဆိုတုိက္ပဲြ၀င္သူေတြ ထပ္ျပီး ..
ေျပးလႊား .. ပုန္းေအာင္း .. ဖမ္းဆီး .. ႏိွပ္စက္ခံေနရေသးေၾကာင္း ..
ဘယ္သူဘယ္၀ါမွန္း ေဖာ္ထုတ္ခြင့္ မရလုိက္ႏုိင္ခင္မွာပဲ .. လူ႕ေလာက ကေန ထြက္ခြာသြားၾကရေၾကာင္း ..
ဒီလူေတြအတြက္ တရားမွ်တမႈ .. လူသားဂုဏ္သိကၡာကို ကာကြယ္ေဖာ္ထုတ္ေပးဖုိ႕ ..
အိမ္နီးခ်င္းတုိင္းျပည္ေတြ .. ႏုိင္ငံတကာနဲ႕ ကုလသမဂၢတို႕က အျမန္ဆံုး ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေပးဖုိ႕ တာ၀န္ရွိေၾကာင္း ..
ျမန္မာႏုိင္ငံအပါအ၀င္ .. တကမၻာလံုးမွာရွိတဲ့ ႏုိင္ငံအသီးသီးကို လူ႕အခြင့္အေရးဆိုင္ရာ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေပးမႈ တာ၀န္ေတြ မေရာက္ရွိႏုိင္သေရြ႕ ..
“လူသားဂုဏ္သိကၡာနဲ႕ တရားဥပေဒ” ရရွိေရးဆိုတဲ့ ဦးတည္ရာကို ေရာက္ရွိႏုိင္မွာ မဟုတ္ေၾကာင္း ..
ျမန္မာႏုိင္ငံ အခုလတ္တေလာ ၾကံဳေတြ႕ရတဲ့ ကိစၥမွာဆုိရင္ အာဆီယမ္လုိ အိမ္နီးခ်င္းႏုိင္ငံေတြက ..
အႏိွပ္စက္ခံ ျပည္သူေတြဘက္ကေန ရပ္တည္ျပီး .. တရားဥပေဒနဲ႕ လူသားအခြင့္အေရးကုိ ကာကြယ္ေပးသင့္ေၾကာင္း ..
အခုေတာ့ .. အာဏာရွင္စစ္အစုိးရဘက္က လုိက္ျပီး .. တရားဥပေဒကို ေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္းပဲ မ်က္ကြယ္ျပဳလုိက္ၾကေၾကာင္း ..
ဒီလုိသာဆုိရင္ ကုလသမဂၢရဲ႕ ျငိမ္းခ်မ္းေရးလမ္းစဥ္ေတြ .. လူ႕အခြင့္အေရးကာကြယ္ ေစာင့္ေရွာက္မႈ လမ္းစဥ္ေတြဟာ .. တာ၀န္ရွိႏုိင္ငံေတြရဲ႕ ပူးေပါင္းပါ၀င္မႈ မရွိတာေၾကာင့္ .. အေကာင္အထည္ေပၚဖို႕ .. အမ်ားၾကီးေႏွာင့္ေႏွးသြားႏုိင္ေၾကာင္း ..
တကယ္ေတာ့ .. ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို အျမစ္တြယ္ၾကီးထြားေစတဲ့အထဲမွာ ..
ကုလသမဂၢအေနနဲ႕ အဓိကတာ၀န္ရွိေၾကာင္း ..
ကုလသမဂၢဟာ .. မီးဖြားေလးကို ေတာမီးၾကီးျဖစ္ေအာင္ ၾကီးထြားေစခဲ့ေၾကာင္း ..
ဒါေၾကာင့္ .. ေနာက္ဆက္တဲြအေနနဲ႕ .. က်ေနာ္တို႕လုိ ျမန္မာႏုိင္ငံသားေတြဟာ ကမၻာနဲ႕အ၀ွမ္းမွာ ႏွိမ့္ခ်ခဲြျခား ဆက္ဆံခံေနရလုိ႕ .. သိမ္ငယ္ေနၾကရေၾကာင္း ..
က်ေနာ္ကုိယ္တုိင္ .. ညဘက္အခ်ိန္မေတာ္ဆိုရင္ပဲျဖစ္ျဖစ္ .. နဲနဲရႈပ္ရႈပ္ေထြးေထြးေနရာမိ်ဳးေတြ ေရာက္ရင္ပဲျဖစ္ျဖစ္ .. ကိုယ့္ကိုကုိယ္ “ျမန္မာလူမိ်ဳး” ပါလုိ႕ ထုတ္မေျပာရဲတဲ့အေၾကာင္း ..
ဘာလုိ႕လည္းဆိုေတာ့ .. က်ေနာ္တို႕ အိမ္နီးခ်င္းေတြက .. က်ေနာ္တို႕ ဘယ္ကလာတယ္ဆိုတဲ့ ေနာက္ခံကိုပဲၾကည့္ျပီး .. က်ေနာ္တုိ႕ဟာ လူသားေတြပါလား ဆိုတာကို ေမ့ေနၾကလုိ႕ပါ ..ဆိုတဲ့အေၾကာင္း ..
က်ေနာ္ရဲ႕ ခံစားခ်က္ကေတာ့ .. ဘယ္ေနရာမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ “သာတူညီမွ်” တဲ့ ဆက္ဆံေရးမိ်ဳးကိုပဲ လိုခ်င္ေၾကာင္း ..
“သာတူညီမွ်” ဆုိတာ .. ခင္ဗ်ားကိုယ္တုိင္ သူမ်ားက တေလးတစား ဆက္ဆံတာကို ခံခ်င္တာမိ်ဳး ျဖစ္ေၾကာင္း ..
“သူမ်ားကို ကုိယ္ ဆက္ဆံတဲ့ ပံုစံ” နဲ႕ “သူမ်ားက ကိုယ့္ကုိဆက္ဆံတာကို ခံခ်င္တဲ့ ပံုစံ” ဟာ တသမတ္တည္း ျဖစ္သင့္ေၾကာင္း ..
ဒါမွလည္း ခင္ဗ်ားဟာ လူ႕အခြင့္အေရးကို တန္ဖိုးထားသူအျဖစ္ .. တရားမွ်တမႈကို ျမတ္ႏုိးသူအျဖစ္ ရပ္တည္ႏုိင္မွာျဖစ္ေၾကာင္း ..
က်ေနာ္ယံုၾကည္တဲ့ လူ႕အခြင့္အေရးဆိုတာ ..
“မိမိတဦးတည္းရဲ႕ ရပိုင္ခြင့္ေတြကိုပဲ .. ေတာင္းဆို ကာကြယ္တာမိ်ဳး မဟုတ္ပါေၾကာင္း ..
မိမိရဲ႕ အခြင့္အေရးကို အသံုးခ်ျပီး .. လူ႕အဖဲြ႕အစည္းရဲ႕မွ်ေျခကို ညီညြတ္တည္ျငိမ္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ေပးႏုိင္တာမိ်ဳး ျဖစ္ေၾကာင္း ..”
ဒါေၾကာင့္ .. ဒီလုိလူ႕အခြင့္အေရးမိ်ဳးကို တန္ဖိုးထားတဲ့ ..
လူ႕အခြင့္အေရး ကာကြယ္ .. ေတာင္းဆိုေပးသူမိ်ဳးေတြ ..
လူတန္းစားမိ်ဳးစံုမွာ လိုအပ္ေနပါေၾကာင္း ..
ဒီလုိလူစားေတြမ်ားမွလည္း ကမၻာၾကီး ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း ဆက္လက္ တည္ရွိေနဖို႕ ..
ကူညီ ထိန္းမေပးႏုိင္မွာ ျဖစ္ေၾကာင္း ..
... ... စတဲ့ စတဲ့ .. အေၾကာင္းေပါင္း ေျမာက္ျမားစြာ ပါ၀င္ပါတယ္။
... ... ...
တကယ့္ကို စိတ္မေကာင္းစြာနဲ႕ပဲ .. လြတ္လပ္စြာ ေျပာဆိုေရးသားခြင့္ကို ရာႏႈန္းျပည့္ ေထာက္ခံေနတဲ့ ကုလသမဂၢရံုးၾကီးထဲမွာ က်ေနာ့္စာတမ္းေလးချမာ ဆင္ဆာမိသြားခဲ့ပါတယ္ ..။
ျမန္မာႏုိင္ငံအေၾကာင္းကိုပဲ အဓိက ေဖာ္ျပေနသလို မျဖစ္ေစခ်င္လုိ႕ ..
ႏုိင္ငံတကာ သံအမတ္ေတြ အမ်ားၾကီးလာမွာဆုိေတာ့ .. sensitive ျဖစ္တာေတြ မပါေစခ်င္လို႕ ..
အိမ္နီးခ်င္းႏုိင္ငံေတြကို .. အျပစ္ျမင္တာေတြ မေျပာေစခ်င္လုိ႕ ..
ျမန္မာႏုိင္ငံထဲမွာ ကုလသမဂၢရဲ႕ လႈပ္ရွားမႈေတြကို .. အဆင္မေျပျဖစ္သြားမွာ စုိးရိမ္လုိ႕ ..
ဆိုတဲ့ ... စုိးရိမ္ေၾကာင့္ၾကမႈေပါင္း မ်ားစြာနဲ႕ ..
က်ေနာ့္စာတမ္းေလးအစား.. သူတို႕ အေခ်ာသတ္ထားတဲ့ စာတမ္းကို ဖတ္ခုိင္းခဲ့ပါတယ္ ..။
က်ေနာ္လည္း တတ္ႏုိင္သေရြ႕ အေကာင္းျမင္ဘက္က ေရးထားတာမို႕လုိ႕ .. က်ေနာ့္စာတမ္းကိုပဲ ဖတ္ပါရေစလုိ႕ ေျပာပါတယ္။
ေနာက္ဆံုး .. ေစ်းဆစ္ရင္းနဲ႕ က်ေနာ့္စာတမ္းထဲက ေနာက္ဆံုးပုိင္းက က်ေနာ့္ကိုယ္ပိုင္ အျမင္ေလးေတြကို ကံေကာင္းေထာက္မစြာ ေျပာခြင့္ရခဲ့ပါတယ္ ..။
ဒါကလည္း .. အထက္အရာရွိက အျပင္ထြက္သြားတုန္း .. က်န္ခဲ့တဲ့ လက္ေထာက္တာ၀န္ရွိသူကုိ က်ေနာ္ေျပာလုိက္လုိ႕ပါ ..။ သူ႕ချမာလည္း တျခားစာတမ္းေတြကုိ စစ္ေဆးေနရေတာ့ .. က်ေနာ့္ကို ခပ္ျမန္ျမန္ျပီး ေအးေရာ ဆိုျပီးမ်ား ခြင့္ျပဳလုိက္သလားမသိ ..။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ .. က်ေနာ္ ကံေကာင္းပါတယ္ ..။
က်ေနာ္ေျပာခ်င္တာေတြကို .. ေျပာခြင့္ရလုိက္ပါတယ္ ..
သူတုိ႕ေျပာခုိင္းတဲ့ .. သၾကားဖံုး အေကာင္းစားစာေၾကာင္းေတြကို မေျပာပဲ .. ကိုယ္လႊတ္ခ်င္တာေတြပဲ လႊတ္ခြင့္ရလုိက္လုိ႕ပါ..။
ဒါလုိနဲ႕ပဲ ...
ျမန္မာႏုိင္ငံအေၾကာင္း အက်ဥ္းခံ်ဳးေျပာ ..
စစ္အာဏာရွင္အေၾကာင္းနဲ႕ တရားမွ်တမႈဆိုတာ လံုး၀ဥသံု ဆိတ္သုဥ္းေနတဲ့အေၾကာင္းေျပာ ..
လြတ္လပ္စြာ ေျပာဆုိခြင့္ဆိုတဲ့ .. အေျခခံလည္းျဖစ္ အေရးလည္းၾကီးတဲ့ အခြင့္အေရးေလးေတာင္ မရွိတဲ့အေၾကာင္းေျပာ ..
က်ေနာ္ယံုၾကည္တဲ့ လူ႕အခြင့္အေရးအေၾကာင္းကိုေျပာ ...
ေျပာေနရငး္နဲ႕ ေဟာလ္ခန္းမၾကီးရဲ႕ ေနရာအႏွံ႕ကို .. က်ေနာ့္မ်က္လံုးေတြ ေ၀့၀ိုက္ၾကည့္လုိက္မိတယ္ ..။
ေခါင္းတညိတ္ညိတ္နဲ႕ စိတ္၀င္တစား နားေထာင္ေနတဲ့ ..
ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသားေတြ .. အစိုးရအဖဲြ႕၀င္ေတြ..
သံအမတ္ေတြ .. လူ႕အခြင့္အေရး လႈပ္ရွားသူေတြ ..
ေနာက္ဆံုး .. က်ေနာ့္ကို မခံခ်ိမခံသာနဲ႕ ျပံဳးျပေနရရွာတဲ့ .. အႏွီ ကုလသမဂၢအရာရွိဆီအေရာက္မွာ ..
က်ေနာ့္အၾကည့္ကိုလည္း ရပ္ ..
က်ေနာ့္ စာတမ္းလည္း ျဖတ္ ..
ရင္ထဲမွာလည္း ေက်ေက်နပ္နပ္နဲ႕ ..
အျပည့္အ၀မဟုတ္ေတာင္ က်ေနာ္ေျပာခ်င္တာေလးေတြ တစိတ္တပိုင္းေျပာခြင့္ရလုိက္လုိ႕ ..
လူ႕အခြင့္အေရးေန႕ဆုိတာ .. နဲနဲ ပီျပင္သြားတယ္လုိ႕ ခံစားရင္း..။
... ... ...
ကုလသမဂၢအေဆာက္အအံုအထဲမွာလည္း ..
ေကာင္းေစခ်င္တဲ့ ေစတနာဆိုသည္မ်ားနဲ႕ ..
လြတ္လပ္စြာ ေျပာဆိုပိုင္ခြင့္ဆုိတဲ့ အေျခခံလူ႕အခြင့္အေရးဟာ ..
မပီျပင္ ၀ိုးတ၀ါးျဖစ္ေနျပီး ..
လက္တလံုးျခား .. ပညာရွိနည္းေတြနဲ႕ .. ခ်ိဳးေဖာက္ခံေနရပါလားဆိုတာ ..
လူ႕အခြင့္အေရးေန႕ အထိမ္းအမွတ္ .. အေတြ႕အၾကံဳသစ္တခုအျဖစ္ .. ရရွိလုိက္ပါတယ္ ..။
99
၁၀ ဒီဇင္ဘာ ၂၀၀၇။
တနၤလာေန႕။